Fotografie Archieven

Onlangs heb ik wat extra geld apart gehouden om een oude droom in te vullen:

Een premium kwaliteit middenformaat camera met een digitale achterwand voor het maken van geweldige architectuurfoto’s! Dan kun je natuurlijk gelijk een digitale camera kopen, maar ik wil graag een systeem waarmee ik zowel digitaal als analoog kan werken.

Ik weet dat de Hasselblad/ Zenza Bronica/ Mamiya/ Phase One en sommige andere merken middenformaat camera’s geweldige resultaten kunnen produceren, en dat ze vooral gebruikt worden voor niet-bewegende of langzaam bewegende objecten.

Oorspronkelijk wilde ik een Hasselblad hybride camera met de geweldige 39Mpix digitale achterkant, die ook gewoon met 120 film werkt.

Maar mijn budget is beperkt dus ik moest mijn wensen aanpassen aan mijn budget, als je er tenminste ook nog wat lenzen bij wilt kopen.

Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een set Mamiya RZ67’s, beide met een bekend probleem zodat ik van 2 niet goed werkende camera’s 1 werkende camera kon maken.

Ik heb de balg van de ene verwisseld met de andere camera, dus deze is nu in volledig werkende staat. de donor camera heeft ontspanner problemen. Ik zal de donorcamera later repareren. Ik heb de reparatiehandleiding voor de RZ67 camera gedownload en het is zeer goed gedocumenteerd in het Engels, inclusief foto’s en alles.

De handgreep van de donor camera (te zien op de bovenstaande foto) heeft nogal wat speling op de hendel en ik verwacht dat dit een van de belangrijkste problemen zal zijn dat moet worden opgelost. Uiteindelijk bleek dit niet de oplossing te zijn. De veerspanning van artikel 7 uit het reparatiemanual bleek de boosdoener. daardoor is de vergrendeling net niet sterk genoeg aan het eind van de spanbeweging. Jammer genoeg zit dit onderdeel helemaal verborgen onder de prints van de camera, aan de kant waar de sluitertijdenknop zit, ook nog eens achter de balgbediening. Ga ik later allemaal losmaken (solderen) en opknappen. Overigens lijkt het er op dat 75% van de als AS-IS aangeboden RZ67’s dit probleem hebben.

De reparatie verliep zeer goed en binnen een tijdsbestek van 4 uur had ik 1 volledig werkende RZ67 camera en 1 donor camera met veel losse onderdelen, die ik zal repareren zodra ik de nieuwe balg heb ontvangen die ik bij AliExpress heb besteld voor 70 Euro.

De camera’s zijn afkomstig uit Japan, net als de meeste andere onderdelen, behalve de digitale achterkant die uit Scandinavië komt:

4 lenzen (50mm, 110mm, 100-200mm en 250mm);
Een originele 1.4 x teleconverter;
Beide originele bedrade verlengbuizen voor macrofotografie;
Een Leaf Aptus 65 V-mount 28 Mpix digitale achterwand;
De benodigde adapterplaat van Phase One om de achterkant van de RZ67 om te zetten naar V-mount;
Plus een heleboel accessoires zoals een linker handgreep, een AE diafragma kijker die automatische belichting mogelijk maakt (Aperture prio-only waar de sluitertijd wordt geautomatiseerd) , riem diafragma kijker, film terug 60x70mm en ga zo maar door.

Ik heb de lenzen van ebay, en twee van hen hebben echt een inwendige reiniging nodig. degene die het beste werkt is de 250mm lens. Ik heb wat foto’s genomen vlak nadat alles op de camera was gemonteerd, door het raam thuis. Ik gebruikte de AE zoeker op automatisch, en stelde het diafragma in op 32 om de scherpste details te krijgen. De automatisch gegenereerde (en ingestelde) sluitertijd als de standenschakelaar van de AE-prismakijker op ‘A’ staat bij klaarlichte dag tegen een bewolkte hemel bleek ongeveer 1/15 seconde te zijn, wat vrij lang lijkt. En de foto van de boomtakken met enkele vogels erop is prachtig gelukt! Deze boom staat op ongeveer 30 meter van mijn huis, en de paar takken vullen het hele scherm, dus de telefotokracht van deze combinatie werkt erg goed. Deze eerste digitale foto die ik maakte met mijn RZ67 digitale kit en de 250mm Z- Mamiya lens is hieronder te zien:

Om deze foto naar JPEG te converteren heb ik eerst de .MOS file converter van Leaf gebruikt, dan moet je nog de plug-in van Windows hebben om de foto te kunnen bewerken in Photo editor van Windows. Dan kun je een kopie opslaan als JPEG. De hoeveelheid pixels klopt met de specs, het beeldformaat wordt na compressie naar JPEG ca. 4MB.

Een ander ding om te onderzoeken is dat de 50mm lens helemaal niet goed in focus komt. Alsof de voorkant van de camera niet dicht genoeg in de camera komt. De 250 mm werkt geweldig en de 100-200 is ook prima, omdat deze lens zijn eigen scherpstelring aan de voorkant van de barrel heeft.

Wat ik -nog- niet aan de praat kreeg is de ISO instelling. Als ik de ISO op de Aptus op 400 zet, herkent het AE systeem van de RZ67 dit niet, omdat ik overbelichte beelden krijg. Ik heb dit aangepast door de belichtingscorrectie op de AE zoeker op +3 te zetten, waardoor ik OK foto’s krijg, maar dit lost mijn oorspronkelijke probleem niet op, aangezien ik wil dat het automatisch werkt. Ik wil deze instelling echt gebruiken, in plaats van te compenseren zodat de Aptus minder licht krijgt. Ik werk hier nog aan. Ik zal de elektrische uitgang van de adapter meten op de juiste pin voor het signaal te veranderen, zoals de analoge filmbacks doen wanneer je de ISO instellingen verandert. Als het nodig is, kan ik een kleine schakelaar op de adapter aansluiten voor de ISO instellingen. Maar ik ben er zeker van dat het iets te maken heeft met instellingen in de Aptus 65, aangezien je bijna alles kunt configureren en ik nog steeds aan het uitzoeken ben wat ik moet instellen om dit goed te laten werken met de Phase One converter plaat.

De volledige opstelling ziet er als volgt uit, met de 100-200 mm zoomlens bevestigd:

Ik zal hier niet mee buiten rondlopen, want het gecombineerde gewicht is meer dan 4 kilo. Gewoon te veel als je serieus iets wilt fotograferen dat ook maar enigszins goed is.

Dit wordt mijn studio-, macro-, en architectuurcamera omdat de geringe scherptediepte geweldige foto’s zal opleveren, zowel in zwart-wit als in kleur.

Misschien af en toe een commerciële fotosessie, ik denk dat het maken van een technische fabrieksfoto met deze cam/combinatie heel aardig zou kunnen uitpakken!

Compact Flash kaarten: Ik heb een adapter van CF kaart naar SD kaart gebruikt die ik ook op mijn Canon 5D MarkII gebruik, en die accepteert alleen SD kaarten tot 32 GB. Maar dat is OK. Ik zal proberen om ook de wifi SD kaart in de CF adapter te installeren, die heb ik nog ergens liggen. Dit wordt een nieuwe post. De firmware van de Aptus heeft hier een wifi instelling voor, dus dat ga ik nog uitzoeken.

De digitale achterkant adapter voor de RZ67 camera is niet echt zichtbaar tussen camera en digitale achterkant, hieronder is een foto van degene die ik gebruik. Dit type is algemeen verkrijgbaar, en maakt de koppeling van de camera naar een V-mount digitale back. V-backs van Leaf of Phase one zijn zeer zeldzaam om aan te komen, omdat ze ofwel Mamiya fit (eigen vatting voor de 645 cams) of H-Hasselblad fit zijn. En Hasselblads V-mounts digitale achterwanden zijn erg goed en vrij gemakkelijk te krijgen, maar ze zijn (naar mijn mening) erg duur door hun hoge kwaliteit en hoge pixel rates.

CROP FACTOR

De Mamiya Leaf Aptus 65 heeft een 44×33 mm sensor van bijna 29Mpix. De Aptus is gemaakt voor de 6045 line-up en daarom hebben alle specs daarop betrekking, en niet op het 6×7 cm formaat van de RZ67.

Het maximale (theoretische) filmformaat op de RZ67 is 70x60mm. Maar het beeldformaat met een 6×7 cm achterkant zal 56mm x 69.2mm zijn.

Hoewel, de meest gebruikte op de RZ camera zijn de 6070 film backs, hoewel een 60×60 ook beschikbaar is, maar moeilijk te krijgen voor een redelijke prijs. De 6070 backs zijn die zonder maataanduiding aan de bovenkant. Elke 6060 of 645 rug zal deze grootte op de buitenkant van de verpakking hebben.

De Aptus 65’s uitsnede van 1.3 wordt door Leaf gedefinieerd in relatie tot de middenformaat definitie en dit is theoretisch slechts 60x45mm, maar het wordt naar beneden bijgesteld, als gevolg van cutoffs en dergelijke. 60×45 cameraformaat wordt in middenformaat gemeten als 53,7×40,2mm.

Het middenformaat wordt dus in het algemeen gedefinieerd als 53,7×40,2 mm beeld- en sensorgrootte, en de oppervlakte is 21,59 cm2.

De sensor van de Aptus 65 is 33x44mm en de oppervlakte is ‘slechts’ 14,52 cm2.

De cropfactor van de Leaf Aptus 65 is 1,3 ten opzichte van middenformaat.

De full-frame sensor waarmee alle andere beeldsensoren worden vergeleken is 36×23,9 mm en de oppervlakte is 8,6 cm2.

Dus- zelfs het feit dat je niet de volledige breedte van het 6×7 cm bereik van het achterpaneel van de RZ67 zal gebruiken, de dekking van de sensor van de Aptus 65 verdubbelt bijna die van een full frame sensor.

De gebruikte tabel staat hieronder:

Ik ben trouwens nog steeds op zoek naar een Hasselblad camera (H-mount) met de CFV-39 digitale back aangezien deze de extreem goede Sony sensor van 49×36,7 mm heeft en geweldige specs en beeldresultaten. Ik twijfel nog steeds om deze te kopen omdat de prijzen boven de 3000 Euro liggen, exclusief invoerrechten en BTW. Dus- als je dit erbij optelt kost hij meer dan 4500 Euro. Exclusief lenzen dus. Ik zoek er nog een binnen de EU, zodat ik geen extra kosten hoef te betalen voordat ik hem heb.

Maar waarschijnlijk houd ik het lekker bij de 28 Mpix Leaf Aptus 65, met de RZ67 camera. Prima combinatie met de 4 lenzen die ik er bij heb!

Sinds mijn kinderen begin 2021 belangstelling kregen voor lomografie, begon het in mijn hoofd te kriebelen.

Ik heb een hoop analoge fotoapparatuur opgeborgen, gewoon omdat ik nooit iets kan weggooien dat mogelijk ooit van pas kan komen.

Dus – ik heb een leverancier voor mijn sappen en film en ik heb geprobeerd mijn cams nieuw leven in te blazen. Dat bleek moeilijker dan ik had verwacht.

De T70: geen probleem, gewoon 2x AA batterijen erin en het gaat goed.

Maar mijn favoriete T90’s wilden gewoon niet schieten. Na veel lezen op het net vond ik eindelijk het probleem: een van de spoelen bleek wat magnetisme nodig te hebben van een nedymium magneet en alles werkt weer goed!

Dus deed ik dit en het werkte. Eigenlijk verwijderde ik de magneet en de camera bleef enige tijd werken.

Maar de volgende dag moest ik hetzelfde ritueel opnieuw doen. en opnieuw.

Dit is de grootste Neodymium magneet die ik gebruikte, met de witte stip erop. Het werkte alleen goed in deze exacte positie. Elke andere kant naar boven en het zou niet goed werken. Door de magneet te draaien verdween ook de magische reparatie. Ik liet het een paar uur zitten en de sluiter bleef werken. Toen ik hem ’s nachts uitzette, werkte hij de volgende ochtend niet meer. De magneet kan niet blijven zitten, omdat hij andere bewegende delen blokkeert.

Dus – de T90’s zijn weer in de opslag.

En mijn nieuwere Eos 500 werkte perfect! Alles automatisch, AF en alles! Dit is gewoon een moderne camera die alles heeft wat je nodig hebt. De EF lenzen passen allemaal, dus ik kan weer met deze 35mm camera gaan fotograferen!

Ik ga alleen in zwart-wit fotograferen, want mijn vergroter en al mijn donkere kamer apparatuur is voor zwart-wit. Ik heb vorige week de benodigde vloeistoffen ontvangen, en ik ben er klaar voor!

Ik zal nieuwe berichten plaatsen en de links hierboven toevoegen wanneer ik mijn eerste rolletje 35 mm film ga ontwikkelen, in zwart-wit!